Interviews, aardbevinkje en dierentuin
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
08 Maart 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
Kia ora!
Het is alweer meer dan een week geleden dat ik een verslag heb geplaatst, dus tijd voor een update! Allereerst bedankt voor alle leuke reacties op mijn vorige verhaal en opa & oma, papa, mama & Anniek en Marga, bedankt voor al jullie mooie brieven en kaartjes! Mijn kamertje hier wordt steeds gezelliger met al die kaarten!
Waar was ik ook alweer gebleven met mijn verhaal, ik geloof bij vorige week maandag. ’s Ochtends had ik een interview gedaan op een school met de leerkracht en de speech therapist van een jongetje dat meedoet aan mijn onderzoek. Leuk om even op een school rond te lopen. Deze jongen ging naar het reguliere basisonderwijs en in de klas had hij zijn eigen ‘hoekje’ met een computer. Maandagavond had ik nog een interview. Het afnemen van interviews gaat me steeds makkelijker af (en in de supermarkt herken ik steeds meer merken biscuits en rice crackers;)).
Dinsdag stonden er 3 interviews op het programma: ’s ochtends 2 en ’s avonds nog eentje. Bij het tweede interview ging Larah eerst nog de Vineland afnemen (een lange vragenlijst met allerlei vragen over adaptieve gedragingen: kan een kind tot tien tellen, klokkijken, zichzelf aankleden, enz.) Tijdens de Vineland kwam de kat van het gezin gezellig bij mij zitten:P. Het interview ’s avonds was aan de andere kant van de stad, dus ik heb weer een heel nieuw (en heel gezellig) deel van de stad ontdekt!
Ik was het alweer bijna vergeten, maar dinsdag heb ik ook mijn eerste aardbeving gemaakt. Ik stond in de badkamer en opeens begonnen de muren te schudden (ik had nog niet door dat dit een aardbevinkje was, dat besef kwam pas toen Li May een klein beetje in paniek naar boven kwam gerend). Het is een vreemde gewaarwording als de muren beginnen te bewegen, maar voordat je je zorgen kan gaan maken, is het ook alweer voorbij. Toch zit de schrik er hier goed in, na Christchurch beseffen mensen de gevolgen van een zware aardbeving.
Ook woensdag stonden er nog 2 interviews op de planning, de laatste twee. Het leuke van het doen van interviews bij ouders thuis, is dat ze heel veel van het speelgoed dat ze noemen, ook tevoorschijn halen en precies kunnen laten zien hoe hun kind ermee speelt.
Donderdag heb ik samen met Larah de parent manual afgemaakt en een proefexemplaar voor de datasheets gemaakt. Ouders gaan namelijk zelf direct bij de kinderen vaststellen wat ze leuk vinden (speelgoed, snoepjes, koekjes) en dus moeten ze precies weten hoe ze dat moeten doen. Het best lastig om in duidelijke taal en in de goede volgorde te beschrijven wat ouders moeten doen, maar na wat gepuzzel waren we eruit. De data sheet was daarna zo klaar (en goed gekeurd door Jeff, dus kon ik er voor alle kinderen 1 maken). Donderdagavond gaf Jeff een ‘talk’ in Te Papa: een korte lezing en daarna konden alle aanwezigen (veel ouders, grootouders enz. die met iemand met autisme te maken hadden) vragen stellen. Super leuk om hier bij te zijn:D en het is grappig om de verschillende vragen te horen: sommige mensen stellen bijna onderzoeksvragen, terwijl anderen een hele concrete vraag over hun eigen situatie hebben.
Vrijdag thuis de datasheets afgemaakt en ’s avonds in de stad wat gaan drinken met een Nederlandse jongen die ik op de ferry naar Picton had ontmoet, heel gezellig. Hij doet hier z’n hele studie en wil daarna hier naartoe emigreren. Zaterdag ben ik weer naar de stad geweest, maar nu om te winkelen en even bij een festival hier te kijken:D. Het home grown festival was uitverkocht, maar ook rondom de podia waren allemaal dingen te zien en te doen: breakdance en allemaal kraampjes. ’s Avonds gezellig met Alison en Li May boodschappen gedaan en lekker gekookt (weer heerlijke zelfgemaakte pesto gegegten)! Het weer was dit weekend niet denderend (denk aan storm, regen en kou, maar ook zon). Toch hadden Li May en ik bedacht om zondag naar de dierentuin te gaan. Het was berekoud, geen regen en super gezellig! Ik heb eindelijk mijn eerste kiwi gezien:D Het zijn echt maffe vogels: hun veren lijken wel een soort van vacht, ze hebben hele lange snavels waarmee ze de grond doorzoeken en ze lopen heel hard:O Ik hoop natuurlijk dat ik nu ook nog een kiwi in het wild ga spotten, maar die kans is klein: het zijn nachtvogels en ze lopen heel hard. Ik heb ook een tuatara geaaid: een reptiel dat wel 130 jaar kan worden. Het beest ziet eruit alsof het van ‘steen’ is, maar z’n huid is eigenlijk heel zacht. Verder chimpansees, gibbons, giraffen, tijgers, kangaroes, stekelvarken, stokstaartjes, allemaal vogels, otters, pinguins, struisvogels en nog veel meer dieren gezien (zie foto’s op facebook). Op de terugweg zijn we nog even bij de Newtown Fair geweest, een markt in wijk Newtown. Dit is echt de multiculti wijk van Wellington, er lopen allerlei verschillende mensen rond. De fair bestond uit allemaal kraampjes met eten, armbandjes, handgemaakte spulletjes en prulletjes. Heel leuk om er even overheen te slenteren!
Gister was het maandag, niet echt een bijzondere dag. Gewoon naar de uni geweest en thuis gezellig gegeten met Alison en Li May. We hadden left over day: alle restjes eten, rose en toetje moesten op:P
Dingen waar ik nog steeds een beetje aan moet wennen:
- stopcontacten hebben hier een aan/uit-knopje (tja, je moet het stopcontact dus wel aanzetten als je je telefoon wil opladen)
- recht – links – rechts kijken als je wil oversteken in plaats van links – rechts – links (auto’s komen uit onverwachte hoeken anders)
- de wind (en kou): het kan hier echt enorm stormen, zo hard dat ik het huis gewoon voel bewegen. Daardoor was het hier ook echt koud opeens de afgelopen dagen, gelukkig heb ik een lekkere warme jas!
Dit was het weer voor nu!
Arohanui,
Rianne
Het is alweer meer dan een week geleden dat ik een verslag heb geplaatst, dus tijd voor een update! Allereerst bedankt voor alle leuke reacties op mijn vorige verhaal en opa & oma, papa, mama & Anniek en Marga, bedankt voor al jullie mooie brieven en kaartjes! Mijn kamertje hier wordt steeds gezelliger met al die kaarten!
Waar was ik ook alweer gebleven met mijn verhaal, ik geloof bij vorige week maandag. ’s Ochtends had ik een interview gedaan op een school met de leerkracht en de speech therapist van een jongetje dat meedoet aan mijn onderzoek. Leuk om even op een school rond te lopen. Deze jongen ging naar het reguliere basisonderwijs en in de klas had hij zijn eigen ‘hoekje’ met een computer. Maandagavond had ik nog een interview. Het afnemen van interviews gaat me steeds makkelijker af (en in de supermarkt herken ik steeds meer merken biscuits en rice crackers;)).
Dinsdag stonden er 3 interviews op het programma: ’s ochtends 2 en ’s avonds nog eentje. Bij het tweede interview ging Larah eerst nog de Vineland afnemen (een lange vragenlijst met allerlei vragen over adaptieve gedragingen: kan een kind tot tien tellen, klokkijken, zichzelf aankleden, enz.) Tijdens de Vineland kwam de kat van het gezin gezellig bij mij zitten:P. Het interview ’s avonds was aan de andere kant van de stad, dus ik heb weer een heel nieuw (en heel gezellig) deel van de stad ontdekt!
Ik was het alweer bijna vergeten, maar dinsdag heb ik ook mijn eerste aardbeving gemaakt. Ik stond in de badkamer en opeens begonnen de muren te schudden (ik had nog niet door dat dit een aardbevinkje was, dat besef kwam pas toen Li May een klein beetje in paniek naar boven kwam gerend). Het is een vreemde gewaarwording als de muren beginnen te bewegen, maar voordat je je zorgen kan gaan maken, is het ook alweer voorbij. Toch zit de schrik er hier goed in, na Christchurch beseffen mensen de gevolgen van een zware aardbeving.
Ook woensdag stonden er nog 2 interviews op de planning, de laatste twee. Het leuke van het doen van interviews bij ouders thuis, is dat ze heel veel van het speelgoed dat ze noemen, ook tevoorschijn halen en precies kunnen laten zien hoe hun kind ermee speelt.
Donderdag heb ik samen met Larah de parent manual afgemaakt en een proefexemplaar voor de datasheets gemaakt. Ouders gaan namelijk zelf direct bij de kinderen vaststellen wat ze leuk vinden (speelgoed, snoepjes, koekjes) en dus moeten ze precies weten hoe ze dat moeten doen. Het best lastig om in duidelijke taal en in de goede volgorde te beschrijven wat ouders moeten doen, maar na wat gepuzzel waren we eruit. De data sheet was daarna zo klaar (en goed gekeurd door Jeff, dus kon ik er voor alle kinderen 1 maken). Donderdagavond gaf Jeff een ‘talk’ in Te Papa: een korte lezing en daarna konden alle aanwezigen (veel ouders, grootouders enz. die met iemand met autisme te maken hadden) vragen stellen. Super leuk om hier bij te zijn:D en het is grappig om de verschillende vragen te horen: sommige mensen stellen bijna onderzoeksvragen, terwijl anderen een hele concrete vraag over hun eigen situatie hebben.
Vrijdag thuis de datasheets afgemaakt en ’s avonds in de stad wat gaan drinken met een Nederlandse jongen die ik op de ferry naar Picton had ontmoet, heel gezellig. Hij doet hier z’n hele studie en wil daarna hier naartoe emigreren. Zaterdag ben ik weer naar de stad geweest, maar nu om te winkelen en even bij een festival hier te kijken:D. Het home grown festival was uitverkocht, maar ook rondom de podia waren allemaal dingen te zien en te doen: breakdance en allemaal kraampjes. ’s Avonds gezellig met Alison en Li May boodschappen gedaan en lekker gekookt (weer heerlijke zelfgemaakte pesto gegegten)! Het weer was dit weekend niet denderend (denk aan storm, regen en kou, maar ook zon). Toch hadden Li May en ik bedacht om zondag naar de dierentuin te gaan. Het was berekoud, geen regen en super gezellig! Ik heb eindelijk mijn eerste kiwi gezien:D Het zijn echt maffe vogels: hun veren lijken wel een soort van vacht, ze hebben hele lange snavels waarmee ze de grond doorzoeken en ze lopen heel hard:O Ik hoop natuurlijk dat ik nu ook nog een kiwi in het wild ga spotten, maar die kans is klein: het zijn nachtvogels en ze lopen heel hard. Ik heb ook een tuatara geaaid: een reptiel dat wel 130 jaar kan worden. Het beest ziet eruit alsof het van ‘steen’ is, maar z’n huid is eigenlijk heel zacht. Verder chimpansees, gibbons, giraffen, tijgers, kangaroes, stekelvarken, stokstaartjes, allemaal vogels, otters, pinguins, struisvogels en nog veel meer dieren gezien (zie foto’s op facebook). Op de terugweg zijn we nog even bij de Newtown Fair geweest, een markt in wijk Newtown. Dit is echt de multiculti wijk van Wellington, er lopen allerlei verschillende mensen rond. De fair bestond uit allemaal kraampjes met eten, armbandjes, handgemaakte spulletjes en prulletjes. Heel leuk om er even overheen te slenteren!
Gister was het maandag, niet echt een bijzondere dag. Gewoon naar de uni geweest en thuis gezellig gegeten met Alison en Li May. We hadden left over day: alle restjes eten, rose en toetje moesten op:P
Dingen waar ik nog steeds een beetje aan moet wennen:
- stopcontacten hebben hier een aan/uit-knopje (tja, je moet het stopcontact dus wel aanzetten als je je telefoon wil opladen)
- recht – links – rechts kijken als je wil oversteken in plaats van links – rechts – links (auto’s komen uit onverwachte hoeken anders)
- de wind (en kou): het kan hier echt enorm stormen, zo hard dat ik het huis gewoon voel bewegen. Daardoor was het hier ook echt koud opeens de afgelopen dagen, gelukkig heb ik een lekkere warme jas!
Dit was het weer voor nu!
Arohanui,
Rianne
-
07 Maart 2011 - 21:34
Laura:
Nou Ri je raakt al aardig ingeburgerd! Spreekt nog een woorde Nieuw-Zeelands erbij, cool :D Klinkt leuk die dierentuin met al die aparte dieren! Enne stopcontacten met een aan-uit-knopje, daar zie ik mezelf ook nog wel honderd keer de mist mee ingaan haha :p
En nu ga ik foto's kijken!! ^^
xx Lau -
07 Maart 2011 - 22:25
Papa, Mama Anniek:
Wat een verhaal weer. Prachtig. We hadden oma nog niet verteld van de aardbeving maar dat hoort ze nu wel. Morgen genieten van je foto's, nu naar bed want het is al veel te laat. King's speech is een aanrader, mooie film en leuk/humor. Hoe oud is het reptiel dat jij geaaid hebt?
Dingen waar wij aan moeten wennen:
- Dat je niet thuis bent als we terug komen van oma.
- Dat de zon schijnt en het voorjaar is.
- Dat de vloer weer plakt van de olie.
- Dat papaweer veeeeel taart moet bakken. Wil je er ook een bestellen?
Liefs van ons
met kus -
08 Maart 2011 - 05:30
The Aussies:
Heej Rianne!
Leuk om je verhalen te lezen! Wij hebben hier inderdaad hetzelfde probleem met de stopcontacten en het verkeer dat links rijdt! En bij ons kan het helaas ook flink afkoelen 's avonds!
Groetjes uit Melbourne -
08 Maart 2011 - 08:04
Marga:
Stopkontakten met aan/uit-knopje daar zou ik ook konstant instinken...Wat ik volgende week ga missen als ik weer werk: Skypen met jou, direkt nadat ik ben opgestaan...!Weltrusten, DB -
08 Maart 2011 - 10:48
Ferry:
fijn dat ik iets voor je heb kunnen betekenen naar Picton. -
08 Maart 2011 - 21:05
Jelly:
Hoi!
Gewoon even een groetje uit Heino. Het leven is hier gewoon hetzelfde, prima maar zoals ik zeg gewoon. De kerkklok doet het, de c 1000 heeft veel te koop, de zon schijnt stiekem al steeds wat sterker ( eh wel 6 graden) en ik heb leuk je berichtje gelezen. Bij deze wil ik je een fijne week wensen!
Groetjes , Jelly -
12 Maart 2011 - 17:56
Ria:
hoj Rianne,weet je ook eens hoe een aardbevinkje voelt, lijkt me een rare gewaarwording en ook een beetje eng.Morgen vertrekken we voor een reisje naar Oman en zul je een poosje niets van ons horen.Veel plezier de komende tijd.Groetjes van Ria en Leen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
