Sea kayaking in Abel Tasman, regen in Franz Josef

Kia ora allemaal!

Weer even een verhaaltje uit NZ! Het is hier maandagavond en ik ben nu samen met mama in een YHA hostel in Wanaka.

Vorige week dinsdag ging ontzettend vroeg de wekker (5.45), snel laatste spulletjes gepakt, ontbijt, bus, shuttle en op de ferry (ja, hij heeft ons weer een grote dienst bewezen;)). De overtocht van Wellington naar Picton heb ik inmiddels al een aantal keer meegemaakt, maar deze keer was toch wel de mooiste hoor: de hele overtocht zon! Heerlijk! Veeeeel foto's gemaakt en lekker buiten gezeten. Vlak voor we in Picton waren sprong er zelf nog even een backflippende dolfijn door het beeld, wauw:D! Aangekomen in Picton onze huurauto opgepikt, uitgebreide krassencheck en in Picton nog even geluncht (met fish 'n chips). Daarna konden we op weg naar Marahau, een mini-dorpje in het Abel Tasman National Park. Het links rijden ging mama heel goed af en met mij als kaartlezer kwamen we veilig aan in Marahau. Ons hostel was klein en heel gezellig. Op het moment dat we langs het kook/woonkamer gebouwdje liepen, zag ik tot mijn grote verbazing een bekende: Ina, het meisje met wie ik in Kaikoura de walwissen-tour had gedaan! Super leuk om haar hier weer tegen te komen:D! 's Avonds lekker gekookt en gezellig met Ina gekletst.

Woensdagochtend ging de wekker weer op tijd: we hadden een sea kayaking en wandeltocht geboekt. Bij het kayakbedrijf eerst uitgebreid spullen ingepakt (en weer uitgepakt en weer ingepakt, het duurde even voordat we wisten wat we mee wilden nemen;)). Uiteindelijk kon het kayak-avontuur beginnen. Het weer was geweldig: zon, blauwe lucht, blauwe zee en lekker warm, echt wel boffen! Het duurde even voor we het sturen onder de knie hadden, maar daarna ging het super! Wat een gave ervaring! De groep bestond uit 7 mensen en een gids, erg gezellig! Na zo'n 2 uur peddelen kwamen we bij een strandje, dat rechtstreeks uit een brochure was weggelopen, perfect echt! Het is zo leuk dat de foto's uit de brochure de werkelijkheid weergeven! Op het strandje heerlijk geluncht, veel foto's gemaakt en daarna ging de rest van de groep verder kanoen en gingen mama en ik het hele stuk terug lopen, zo'n 12,5km. Best een eindje, maar een ontzettend mooie wandeling. Mama heeft zich constant verbaasd over de varens die hier de vorm van palmbomen hebben, de rest van het bos, de blauwe zee, de witte stranden en het was ook echt zo mooi! We hebben heel veel foto's gemaakt, dus jullie kunnen ook een beetje meegenieten! 's Avonds gezellig met een Franse jongen uit het hostel gekletst, die ook mee was met kayakken:).

Donderdagochtend een beetje uitgeslapen en toen op weg naar Greymouth, een heel eind rijden ontdekten we. Het weer was een beetje bewolkt en onderweg zijn we, geloof ik (ik moet diep nadenken want het is alweer lang geleden) niet veel gestopt, af en toe om koffie te drinken of te lunchen. We hebben inmiddels ook kennis gemaakt met de .... zandvlieg, een heel irritant beestje dat steekt en verschrikkelijke jeukbultjes achterlaat. Aan het eind van de middag kwamen we lang Punakaiki, de pancake rocks. Dit zijn rotsen die uit allemaal laagjes bestaan, net enorme stapels pannenkoeken, heel bijzonder om te zien (1000 foto's gemaakt;)). Het is zo gaaf hoe al dat water tegen de rotsen aan slaat! Daarna doorgereden naar Greymouth en daar kwamen we in het meest verschrikkelijke hostel ooit:P Haha, ik heb noog nooit zoveel weirde mensen bij elkaar gezien. Daar straks meer over. Mama en ik waren ontzettend blij dat we een prive kamer hadden geboekt. Ik had voor het eerst hiet in NZ zoiets van: dit zijn geen fijne mensen. Raar persoon nr 1: een oude man met lange grijze haren die in zijn badjas achter de computer met een koptelefoon Bob Marley aan het zingen was (no woman no cry). Raar persoon nr 2: ergerde zich kapot aan raar persoon nummer 1, werd boos, keek een bizarre film en verontschuldigde zich uitgebreid aan mama toen hij zich tijdens de film ging opdrukken... Greymouth was zelf ook niet echt een inspirerend stadje, weinig te doen, veel dicht en ook niet echt mooi. We waren al van plan om vrijdag naar Arthur's Pass te gaan en toen we ontdekten dat we daar ook konden slapen, hebben we meteen een hostel geboekt en zijn we vrijdag richting Arthur's Pass gereden.

Het weer was inmiddels niet meer zo goed: zwaar bewolkt en dikke regen. Bij Arthur's Pass wel gewandeld, ook al regende het: een klein tochtje door het bos en langs een rivier naar een mooie vallei en een tochtje naar een waterwal. Erg leuk allebei:D!. We sliepen hier in een ontzettend gezellig hostelletje, niet zo groot, heerlijke bedden en een open haard! Heel fijn na dat verschrikkelijke hostel in Greymouth.

Zaterdag weer verder gereden, eerst naar Hokitika, een wild west stadje met leuke winkeltjes. Hier werd heel veel greenstone verkocht, iets typisch New Zealands. De stenen worden in allerlei verschillende vormen geslepen, die allerlei betekenissen hebben voor de Maori. Heel mooi! Toen we in Hokitika aankwamen regenede het heel hard, maar na een tijdje werd het droger en zijn we zelfs nog even naar het strand geweest (mama daar bijna weer nat toen een golf wel erg dichtbij kwam...;)). Daarna doorgereden naar Franz Josef, een dorpje waar vlakbij een gletsjer is. Het was al aan het eind van de middag toen we daar kwamen, beetje boodschappen gedaan, naar souvenirs gezocht en 's avonds lekker gekookt. We zaten in een megagroot hostel, met heel veel aziaten. Ik blijf Aziaten echt fascinerende mensen vinden: het taaltje is geniaal, ze koken met z'n allen een enorme maaltijd en zijn gek op kaarten. Het is bijzonder om te zien hoe ze alles echt als groep doen.

Zondag was het weer nog steeds niet goed (eigenlijk gewoon slecht), maar we wilden wel graag naar de gletsjers toe, niet erop, want de betaalbare tours zouden niet veel toevoegen aan de gletsjerervaring die we al hebben. Toch voegde ook een wandeling naar de gletsjer al heel veel toe. Je loopt door een bijna tropisch regenwoud, een vallei met een rivier en veel stenen en dan is daar de gletsjer al en naast het ijs groeien gewoon bomen! Heel bijzonder om te zien. Omdat de wandeling vrij kort was nog maar stukje gelopen, helaas door de stromende regen:( We waren helemaal koud en doorweekt. In de auto gestapt en doorgereden naar Fox glacier. Hier was (zoals de plaatsnaam al zegt) nog een gletsjer. Eerst even in een restaurantje wat gedronken en toen we opgedroogd waren hebben we ons in een regenpak gehesen en zijn we naar de gletsjer gelopen. Fox glacier was nog mooier dan Franz Josef, heel blauw ijs. Wauw:D! Bij Fox ook nog een wandeling gemaakt naar een uitzichtpunt, echt een heel mooi uitzicht vanaf daar op de gletsjer. Toen we weer bij de auto kwamen, scheen de zon zelfs en kwam Mount Cook even uit de wolken tevoorschijn.Joehoe:D:D! 's Avonds uiteten geweest (net als alle andere toeristen). Super druk overal, dus zaten we buiten (best koud!), maar lekker gegeten.

Vandaag is het dus maandag, tweede paasdag. We hebben een ontzettende mooie dag achter de rug. Het weer was opgeklaard: nog wel veel wolken, maar ook ZON:D! De route van vandaag ging een stuk langs de kust (super mooi), door de bergen (wauw) en langs hele blauwe meren (geweldig!). Het is gewoon niet te beschrijven hoe mooi het was! Ik denk ook dat de foto's niet precies kunnen laten zien wat wij vandaag gezien hebben. Ik snap nu echt helemaal waarom NZ weleens het mooiste land van de wereld wordt genoemd! Uiteindelijk kwamen we uit in Wanaka, een gezellig stadje. We zitten weer in een leuk hostel en genieten nog steeds helemaal. Mijn computertijd is nu op, dus ik ga dit verhaal snel versturen!

Arohanui en liefs,

Rianne (en Fieke)