Napier, de wijn en de geit!
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
14 Maart 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
Kia ora allemaal!
De week op de universiteit was heel ‘gewoon’: op dinsdag een meeting met het hele onderzoeksteam (heel gezellig), aan de methode van m’n scriptie gewerkt en tabellen gemaakt met wat resultaten, op woensdag de datasheets voor de directe preference assessments aangepast en op donderdag deze tabellen nog vaker aangepast (de kopieer-, plak- en vervangfuncties van Word en ik zijn tijdens deze dagen hele goede vrienden geworden;) en gelukkig bestaan deze functies, want ik moest zo’n 120 tabelletjes aanpassen!). ’s Avonds vaak met Li May gekookt en gegeten en heel veel met Marga geskypt.
Donderdagavond heb ik m’n tassen ingepakt, want ik had voor een lang weekend naar Napier geboekt. Napier is een stad die aan Hawke’s Bay ligt, aan de oostkust van het Noordereiland. Larah komt hier vandaan en had verteld dat er altijd zonnig en lekker warm is. Na alle storm en regen in Wellington klonk dat wel heel erg goed. Donderdagavond dus al m’n spullen gepakt, want m’n bus vertrok vrijdagochtend al om kwart voor 8 vanaf het station in Wellington. Vrijdagochtend supervroeg opgestaan, de bus naar het station genomen en daar in de intercitybus gestapt. De buschauffeur was (zoals ze dat in het Engels zeggen) nogal grumpy, misschien had hij last van een ochtendhumeur of grote stress;)! De reis met de bus duurde vijfenhalf uur, maar de tijd vloog voorbij en het landschap hier is zo mooi dat er altijd genoeg te zien is buiten. Onderweg stopten we regelmatig om mensen in en uit te laten stappen. De intercitybus heeft hier eigenlijk dezelfde functie als de trein in Nederland: hij rijdt tussen steden heen en weer en heeft ook altijd een beetje vertraging;), maar een ideaal vervoersmiddel! In Nieuw-Zeeland rijden ook wel wat treinen, maar alleen op de lijn tussen Wellington en Auckland en de treinen gaan langzamer dan de bussen (met de bus haalden we soms een trein in!).
Tijdens een van de stops raakte ik aan de praat met een Engelse die in Napier van plan was om een fiets te huren en wijngaarden te gaan bezoeken (Napier en omgeving staan bekend om de wijngaarden). Ik vond dat ook wel een leuk plan en we hebben afgesproken om in Napier samen naar de tourist information te gaan. Zodra we in Napier waren eerst even naar m’n hostel gegaan, tas omgepakt, korte broek en teenslippers aan gedaan en op naar de tourist information. Binnen 10 minuten hadden Claire (de Engelse) en ik een biketour geboekt voor zaterdag. Daarna zijn we naar Bluff Hill gelopen, een heuvel in de stad met een heel mooi uitzicht over de haven en baai. Aan de andere kant weer naar beneden gegaan en doorgelopen naar Ahuriri, een soort van suburb aan het water met een heleboel leuke barretjes. Daar lekker wat gedronken en weer teruggelopen naar het centrum. Dat bleek ietsiepietsie verder te zijn dan we dachten en ik kan nu zeggen dat ik ong. de hele stad heb gezien;)! Rond een uur of 6 waren we weer in de stad, voor een verbazingwekkend laag bedrag heel veel boodschappen gedaan en daarna in Claire’s hostel pasta-pesto gemaakt, heerlijk en heel gezellig! Later op de avond ben ik weer teruggegaan naar m’n eigen hostel en daar gezellig gekletst met mijn kamergenoot, Anna, een Zweedse die in Wellington psychologie gestudeerd heeft en nu met haar PhD bezig is en heel toevallig een vriendin is van iemand uit het onderzoeksteam waarin ik werk (volgen jullie me nog:P?)
Zaterdag op tijd opgestaan en ontbeten met stokbrood met jam. Aan tafel raakte ik aan de praat met een ouder echtpaar uit Sydney en een echtpaar uit Engeland. Heel erg leuk om de reisverhalen van andere mensen te horen. Ik vertelde het echtpaar uit Sydney dat ik op m’n terugweg naar Nederland 11 uur in Sydney moet wachten en wat ze me aanraden om te gaan doen. Ze boden aan om me een rondleiding door de stad te geven en gaven me hun telefoonnummers, dus dat wordt een bliksembezoek aan Sydney op de terug weg:D!
Ik had om half 10 met Claire bij de tourist information afgesproken en daar werden we met een busje opgepikt en naar onze fietsen gebracht. Onze route was ong. 25 kilometer en we zouden langs 5 wijngaarden, een ciderfabriekje en een chocoladefabriek komen, klinkt wel leuk toch? Dat was het ook! Grote lol gehad op de fiets: Claire moest me af en toe even naar de linkerkant van de weg dirigeren;) en ik moest Claire af en toe een heuvel op praten! We kwamen eerst langs de ciderfabriek en omdat het pas half 11 ’s ochtends was begonnen we met een sparkling apple juice . Daarna op naar de eerste wijngaard en er volgden nog veel meer wijngaarden. Bij elke wijngaard weet ik hoeveel soorten wijn geproefd: pinot gris, sauvignon blanc, chardonnay, ice wine en nog veel meer, maar daar ben ik de namen weer van vergeten. Wijn proeven was ontzettend leuk (ooit word ik nog een echte wijnkenner;))! De chocoladefabriek was ook erg leuk! Rond een uur of vijf waren we weer terug bij het beginpunt en nog even gekletst met de mevrouw van wie het bedrijfje was (en weer een levensverhaal rijker). Haha, nog wel grappig om te vertellen: op de fiets vertelde Claire over alle reizen die ze had gemaakt en toen ik haar in de bus ontmoette dacht ik ‘die zal wel ong. 25 ofzo zijn’, maar ze had zoveel gereisd dat dat nooooit zou kunnen. Uiteindelijk bleek ze 37 te zijn:O, al zou je dat qua uiterlijk en gedrag nooit zeggen!
’s Avonds met Claire en Janet (iemand uit haar hostel) fish & chips gegeten bij het strand, heel gezellig. Toen het te koud werd buiten, ben ik weer terug gegaan naar m’n hostel. Daar beneden aan de praat geraakt met Anna, een mevrouw uit Frankrijk en een meisje uit Japan. De Franse mevrouw, Anna en ik spraken af om zondag met z’n drieën naar Cape Kidnappers en een uitzichtpunt te gaan, voordat Anna en ik weer met de bus terug moesten.
Zondag weer vroeg opgestaan, met Anna ontbeten, tassen weer ingepakt en daarna met de Franse mevrouw met de auto op weg naar Cape Kidnappers. Dit is een plek waar gannets leven, bijzondere Australische vogels. Helaas konden we er niet helemaal komen (of eigenlijk helemaal niet) omdat het vloed was en we weinig tijd hadden, wel een aantal mooie foto’s gemaakt! Daarna doorgereden naar de Te Mata Peak, een uitzichtpunt vanaf waar je een heel mooi uitzicht had over Hawke’s Bay, Napier, allemaal andere dorpjes en de heuvels. Super mooi (en weer heel veel foto’s gemaakt) en ook heel gezellig met Anna en de Franse mevrouw. Die Franse mevrouw was echt heel grappig, ze was al met pensioen en reisde nu alleen door Nieuw-Zeeland. Onderweg praatte ze hardop tegen zichzelf (and now I have to give way, met een prachtig Frans accent) en op een gegeven moment stopte ze abrupt, omdat er een geit op een veranda stond waar ze een foto van wilde maken en die ze wilde aaien. De eigenaar van de geit keek wel een beetje vreemd en Anna en ik hebben ons slap gelachen:P. Rond een uur of 12 waren we terug in Napier en moesten Anna en ik (helaas) naar onze verschillende bussen. Op de terugweg in de bus zat ik naast een vriendelijk oude meneer die me van alles heeft verteld over de plekken waar we langs kwamen:).
Tot zover mijn verhaal over het weekend. Ik heb me er dit weekend echt over verbaasd hoe leuk het is om in je eentje te reizen. Je ontmoet zoveel verschillende leuke mensen dat je eigenlijk nooit alleen bent! Nu is het alweer maandag, een nieuwe werkweek. Vanochtend vroeg alweer een interview afgenomen en woensdag en donderdag ga ik de eerste directe preference assessments doen:D!
Arohanui,
Rianne
PS De foto’s komen weer op facebook (of via de mail)!
De week op de universiteit was heel ‘gewoon’: op dinsdag een meeting met het hele onderzoeksteam (heel gezellig), aan de methode van m’n scriptie gewerkt en tabellen gemaakt met wat resultaten, op woensdag de datasheets voor de directe preference assessments aangepast en op donderdag deze tabellen nog vaker aangepast (de kopieer-, plak- en vervangfuncties van Word en ik zijn tijdens deze dagen hele goede vrienden geworden;) en gelukkig bestaan deze functies, want ik moest zo’n 120 tabelletjes aanpassen!). ’s Avonds vaak met Li May gekookt en gegeten en heel veel met Marga geskypt.
Donderdagavond heb ik m’n tassen ingepakt, want ik had voor een lang weekend naar Napier geboekt. Napier is een stad die aan Hawke’s Bay ligt, aan de oostkust van het Noordereiland. Larah komt hier vandaan en had verteld dat er altijd zonnig en lekker warm is. Na alle storm en regen in Wellington klonk dat wel heel erg goed. Donderdagavond dus al m’n spullen gepakt, want m’n bus vertrok vrijdagochtend al om kwart voor 8 vanaf het station in Wellington. Vrijdagochtend supervroeg opgestaan, de bus naar het station genomen en daar in de intercitybus gestapt. De buschauffeur was (zoals ze dat in het Engels zeggen) nogal grumpy, misschien had hij last van een ochtendhumeur of grote stress;)! De reis met de bus duurde vijfenhalf uur, maar de tijd vloog voorbij en het landschap hier is zo mooi dat er altijd genoeg te zien is buiten. Onderweg stopten we regelmatig om mensen in en uit te laten stappen. De intercitybus heeft hier eigenlijk dezelfde functie als de trein in Nederland: hij rijdt tussen steden heen en weer en heeft ook altijd een beetje vertraging;), maar een ideaal vervoersmiddel! In Nieuw-Zeeland rijden ook wel wat treinen, maar alleen op de lijn tussen Wellington en Auckland en de treinen gaan langzamer dan de bussen (met de bus haalden we soms een trein in!).
Tijdens een van de stops raakte ik aan de praat met een Engelse die in Napier van plan was om een fiets te huren en wijngaarden te gaan bezoeken (Napier en omgeving staan bekend om de wijngaarden). Ik vond dat ook wel een leuk plan en we hebben afgesproken om in Napier samen naar de tourist information te gaan. Zodra we in Napier waren eerst even naar m’n hostel gegaan, tas omgepakt, korte broek en teenslippers aan gedaan en op naar de tourist information. Binnen 10 minuten hadden Claire (de Engelse) en ik een biketour geboekt voor zaterdag. Daarna zijn we naar Bluff Hill gelopen, een heuvel in de stad met een heel mooi uitzicht over de haven en baai. Aan de andere kant weer naar beneden gegaan en doorgelopen naar Ahuriri, een soort van suburb aan het water met een heleboel leuke barretjes. Daar lekker wat gedronken en weer teruggelopen naar het centrum. Dat bleek ietsiepietsie verder te zijn dan we dachten en ik kan nu zeggen dat ik ong. de hele stad heb gezien;)! Rond een uur of 6 waren we weer in de stad, voor een verbazingwekkend laag bedrag heel veel boodschappen gedaan en daarna in Claire’s hostel pasta-pesto gemaakt, heerlijk en heel gezellig! Later op de avond ben ik weer teruggegaan naar m’n eigen hostel en daar gezellig gekletst met mijn kamergenoot, Anna, een Zweedse die in Wellington psychologie gestudeerd heeft en nu met haar PhD bezig is en heel toevallig een vriendin is van iemand uit het onderzoeksteam waarin ik werk (volgen jullie me nog:P?)
Zaterdag op tijd opgestaan en ontbeten met stokbrood met jam. Aan tafel raakte ik aan de praat met een ouder echtpaar uit Sydney en een echtpaar uit Engeland. Heel erg leuk om de reisverhalen van andere mensen te horen. Ik vertelde het echtpaar uit Sydney dat ik op m’n terugweg naar Nederland 11 uur in Sydney moet wachten en wat ze me aanraden om te gaan doen. Ze boden aan om me een rondleiding door de stad te geven en gaven me hun telefoonnummers, dus dat wordt een bliksembezoek aan Sydney op de terug weg:D!
Ik had om half 10 met Claire bij de tourist information afgesproken en daar werden we met een busje opgepikt en naar onze fietsen gebracht. Onze route was ong. 25 kilometer en we zouden langs 5 wijngaarden, een ciderfabriekje en een chocoladefabriek komen, klinkt wel leuk toch? Dat was het ook! Grote lol gehad op de fiets: Claire moest me af en toe even naar de linkerkant van de weg dirigeren;) en ik moest Claire af en toe een heuvel op praten! We kwamen eerst langs de ciderfabriek en omdat het pas half 11 ’s ochtends was begonnen we met een sparkling apple juice . Daarna op naar de eerste wijngaard en er volgden nog veel meer wijngaarden. Bij elke wijngaard weet ik hoeveel soorten wijn geproefd: pinot gris, sauvignon blanc, chardonnay, ice wine en nog veel meer, maar daar ben ik de namen weer van vergeten. Wijn proeven was ontzettend leuk (ooit word ik nog een echte wijnkenner;))! De chocoladefabriek was ook erg leuk! Rond een uur of vijf waren we weer terug bij het beginpunt en nog even gekletst met de mevrouw van wie het bedrijfje was (en weer een levensverhaal rijker). Haha, nog wel grappig om te vertellen: op de fiets vertelde Claire over alle reizen die ze had gemaakt en toen ik haar in de bus ontmoette dacht ik ‘die zal wel ong. 25 ofzo zijn’, maar ze had zoveel gereisd dat dat nooooit zou kunnen. Uiteindelijk bleek ze 37 te zijn:O, al zou je dat qua uiterlijk en gedrag nooit zeggen!
’s Avonds met Claire en Janet (iemand uit haar hostel) fish & chips gegeten bij het strand, heel gezellig. Toen het te koud werd buiten, ben ik weer terug gegaan naar m’n hostel. Daar beneden aan de praat geraakt met Anna, een mevrouw uit Frankrijk en een meisje uit Japan. De Franse mevrouw, Anna en ik spraken af om zondag met z’n drieën naar Cape Kidnappers en een uitzichtpunt te gaan, voordat Anna en ik weer met de bus terug moesten.
Zondag weer vroeg opgestaan, met Anna ontbeten, tassen weer ingepakt en daarna met de Franse mevrouw met de auto op weg naar Cape Kidnappers. Dit is een plek waar gannets leven, bijzondere Australische vogels. Helaas konden we er niet helemaal komen (of eigenlijk helemaal niet) omdat het vloed was en we weinig tijd hadden, wel een aantal mooie foto’s gemaakt! Daarna doorgereden naar de Te Mata Peak, een uitzichtpunt vanaf waar je een heel mooi uitzicht had over Hawke’s Bay, Napier, allemaal andere dorpjes en de heuvels. Super mooi (en weer heel veel foto’s gemaakt) en ook heel gezellig met Anna en de Franse mevrouw. Die Franse mevrouw was echt heel grappig, ze was al met pensioen en reisde nu alleen door Nieuw-Zeeland. Onderweg praatte ze hardop tegen zichzelf (and now I have to give way, met een prachtig Frans accent) en op een gegeven moment stopte ze abrupt, omdat er een geit op een veranda stond waar ze een foto van wilde maken en die ze wilde aaien. De eigenaar van de geit keek wel een beetje vreemd en Anna en ik hebben ons slap gelachen:P. Rond een uur of 12 waren we terug in Napier en moesten Anna en ik (helaas) naar onze verschillende bussen. Op de terugweg in de bus zat ik naast een vriendelijk oude meneer die me van alles heeft verteld over de plekken waar we langs kwamen:).
Tot zover mijn verhaal over het weekend. Ik heb me er dit weekend echt over verbaasd hoe leuk het is om in je eentje te reizen. Je ontmoet zoveel verschillende leuke mensen dat je eigenlijk nooit alleen bent! Nu is het alweer maandag, een nieuwe werkweek. Vanochtend vroeg alweer een interview afgenomen en woensdag en donderdag ga ik de eerste directe preference assessments doen:D!
Arohanui,
Rianne
PS De foto’s komen weer op facebook (of via de mail)!
-
14 Maart 2011 - 01:11
Elsline & Eva:
Hoi Rianne, we blijven ons verbazen hoe knap we het vinden dat je zoveel in je eentje onderneemt. We zouden het je niet zo snel na doen ;) Zo kom je natuurlijk wel op alle leuke 'minder bekende' plekken. Succes met je eerste directe preference assessments, we zijn benieuwd hoe dat verloopt!
Liefs uit New York!
xxx -
14 Maart 2011 - 08:07
Elbies:
Je doet zo heel wat reiservaring op Rianne. Maar ook vast veel adresjes voor volgende bestemmingen, waar je dan al mensen 'kent'.
Super hoe je studie en rondtrekken zo kunt combineren. -
14 Maart 2011 - 09:09
Mama En Anniek:
Hoi! We hadden al het een en ander gehoord, maar lezen is ook erg leuk. We zijn trots op je ondernemingslust. Prachtige verhaal weer. We zijn benieuwd naar je plannen voor volgend weekend maar wensen je eerst weer een goeie week. Liefs van ons.
Tot liefs! -
14 Maart 2011 - 09:22
Eline:
Hee Rianne,
zo te horen gaat het heel goed met jou. Superleuk dat je die trip hebt gedaan en allemaal mensen ontmoet. Ben je daar in ieder geval niet alleen ;).
Veel succes nog en plezier natuurlijk.
Liefs -
14 Maart 2011 - 09:58
Laura:
Hee Rian!
superleuk al die mensen joh die je leert kennen zo! Klinkt echt heel gezellig :D En helemaal tof dat je nu niet 11 uur op een stoeltje hoeft te zitten in Sydney als je teruggaat ^^ Succes weer deze week met je onderzoek en ik hoop tot heeeel gauw op skype/msn!!
Liefs Lau! -
14 Maart 2011 - 12:27
Carlien:
Wat een leuk verhaal weer Rianne :D En wat geweldig dat je weer zoveel leuke, nieuwe mensen hebt ontmoet! -
14 Maart 2011 - 12:51
Jette:
hey rian! wat een topverhaal, en al die mensen met hun eigen verhalen! wauw :D het begint bij mij al te kriebelen door al je verhalen.. :) gelukkig mag ik van de zomer ook weer! prachtige foto's ook! zal tegen mn moeder zeggen dat er weer een nieuw verhaal opstaat ;) had je dr nog gemaild? je hebt mijn dag weer een beetje opgevrolijkt :) xxxx -
14 Maart 2011 - 12:52
Jette:
wow vet veel poppetjes hahaha! -
14 Maart 2011 - 17:12
Marga:
Tja, kan me helemaal voorstellen dat Claire jou aan de linker kant van de weg moest "praten" tijdens het fietsen, dat vergeet je snel hè?? Hoop dat je nog een flink aantal van die fijne mensen ontmoet, lekker doorgaan zo stoertje!! DB -
14 Maart 2011 - 20:27
Papa:
Hoi!! Heerlijk weer. 't Is een aaneenschakeling van leuke verhalen en interessante mensen. Heerlijk land lijkt me. Succes en plezier met alles, we leven bijna letterlijk mee! DB!!! -
17 Maart 2011 - 15:54
Mink:
jeeetje wat ben je ook een leuke meid dat je maar gewoon met iedereen lekker beetje gaat zitten kletsen;)
het klinkt allemaal heerlijk rian.
echt heel tof
leuk om te blijven volgen wat je allemaal doet.
geniet er nogmaar lekker van
dikke kus en smokje
mink XXX -
19 Maart 2011 - 18:36
Jolanda:
Lieve Rianne, ik begrijp dat alles heel goed gaat met je en ik vind het super om te lezen wat je allemaal mee maakt daar. En al die verhalen van andere mensen, fantastisch!! Het lijkt me een prachtig land om te verblijven en rond te trekken. Heel veel succes met je studie en maak veel plezier!! Liefs uit Putten -
20 Maart 2011 - 09:29
Therese:
Hey Rianne, super leuk om je verhalen te lezen. We hebben je natuurlijk gemist met het NK, maar weet zeker dat jij een leuke andere invulling hebt. Geniet ervan en we blijven op de hoogte.. Groetjes van de Rhonradmeiden uit Raalte, Therese -
20 Maart 2011 - 17:19
Nicoline:
Ha lieve Rianne,
wat een verhalen allemaal zeg. Ik sprak juist je moeder ook aan de telefoon en zij vertelde mij ook hoe goed je het naar je zin hebt in het verre Nieuw-Zeeland. Een hele ervaring hoor. En wat mooi dat je zoveel kan doen en leren op gebied van je studie, maar ook over een heel land, het volk, de cultuur. Een prachtkans hoor. Stiekem ben ik wel een beetje jaloers...
Ik hoop dat je nog heerlijk geniet van alles wat je nog te wachten staat. Fijn hoor, zo'n site waarop alles te volgen is. Geniet er heerlijk van en tot de volgende keer. Liefs, ook van Carey, Nicoline -
20 Maart 2011 - 22:57
Nelleke:
Hey Rianne,
Wat prachtig om te lezen!. Wat fantastisch dat je met zoveel verschillende onbekende mensen steeds een goed gesprek kunt hebben. Fijn om te lezen dat je zo geniet! Ga zo door!
Hartelijke groeten,
Nelleke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
