Getting around in Wellington

Hoi lieve mensen!

Dankjulliewel voor alle lieve reacties! Ik loop inmiddels alweer een paar dagen in Wellington rond, dus heb weer genoeg aan jullie te schrijven!

Woensdag 2 februari
Mijn missie voor vandaag was het kopen van een buskaart, een snapper. Gister was ik met Alison wel ergens in Karori (de wijk waar ik woon) langs een winkeltje gekomen waar ze snappers verkochten, maar ik was vergeten waar en ik vertrouw hier nog niet volledig op mijn oriëntatievermogen;) en Alison sliep nog, dus ik kon haar ook niet om een kaart vragen. Daarom ’s ochtends eerst lekker rustig aan ontbeten en me alvast een beetje ingelezen in het onderwerp van mijn bachelorscriptie. Toen Alison om 2 uur ’s middags nog in geen velden of wegen te bekennen was, heb ik met google maps zelf maar mijn route naar de snapperwinkel bepaald en ben ik er met een enorme omweg naar toe gelopen:P maar uiteindelijk had ik wel een snapper. Missie geslaagd! Vlak naast de snapperwinkel zat een boekenwinkel, waar ik ook meteen even moest neuzen. Ik heb al een heleboel leuke boeken gezien, dus als ik door mijn Nederlandse boeken heen ben, weet ik waar ik een nieuw boek moet kopen. Ik had nog alle tijd van de wereld, dus ben ik ook nog even naar Karori campus gelopen en naar het winkelcentrumpje hier in de buurt! Op de terugweg naar huis kwam ik allemaal kinderen in schooluniformen tegen (ik ben toch wel blij dat we in Nederland geen schooluniformen hebben!).

Via de buurman van Alison was ik erachter gekomen dat er nog een Nederlandse studente net hier in Wellington was en via hem heb ik ook haar mailadres gekregen en meteen een mailtje naar Marina gestuurd. Een mailtje en een paar smsjes later hadden we ’s avonds afgesproken in de stad! Kon ik meteen mijn snapper uittesten en de stad een beetje verkennen. Het was super gezellig met Marina: lekker door de stad gelopen, gewoon weer even op z’n Nederlands gekletst en in een restaurantje wat gegeten. Marina loopt hier 5 maanden stage en wilde ook graag in de weekenden veel van het land zien, dus we hebben meteen plannen gemaakt voor komend weekend. Ik ben heel blij dat ik een maatje heb gevonden hier in Wellington om mee af te spreken hier en om te reizen:D

Donderdag 3 februari
Vandaag ben ik voor het eerst naar de universiteit geweest om Jeff te ontmoeten, de professor in wiens onderzoeksteam ik hier aan de slag zou gaan. Stiekem vond ik het best wel een beetje spannend: ik was heel benieuwd wat ik precies zou gaan onderzoeken en hoe. Toen ik bij Karori campus kwam was Jeff net in bespreking met zijn twee research assistants Larah en Debora, dus kon ik hen ook meteen ontmoeten. Ik kreeg gelijk een paper met de mededeling: dit is wat jij gaat doen, maar dan een beetje anders. Voor mijn bachelorscriptie zal ik gaan kijken of een bepaald gestructureerd interview met ouders of leerkrachten net zulke goede informatie oplevert over de dingen waarmee je een kind kan belonen tijdens een training als een directe assessment bij de kinderen zelf. Daarvoor ga ik dus ouders/leerkrachten interviewen en bij de kinderen zelf vaststellen waarmee je ze kan belonen (bijv. een koekje, een speelgoedautootje). Dit lijkt me echt superleuk:D!
Daarna ben ik met Jeff, Larah en Debora mee geweest op ‘huizenjacht op de campus’. Jeff wil zijn kantoor en team graag verplaatsen naar een gewoon huis, waar ze ook een wachtkamer en observatieruimte hebben om ouders en kinderen te ontvangen. Het huis dat Jeff graag wilde, was alleen al ‘bezet’ door andere mensen en hoe Jeff ook probeerde, ik geloof niet dat zij hun huis willen opgeven;) Ik moet ook nog een werkplek krijgen op de campus en dus ben ik bij Pam Ritchie geweest. Zij werkt bij de administratie ofzoiets en is super aardig! Omdat mijn bureau in haar werkruimte nog bezet is, krijg ik voor zolang de kamer van de ‘visiting professor’, cool he;)? Ik heb met Pam afgesproken dat morgen terug zou komen om m’n computer, mailadres enz. te installeren.

’s Middags thuis heb ik de paper gelezen en samengevat en verder rustig aan gedaan. Ik heb nog geen idee wanneer ik echt aan de slag kan met mijn onderzoek, maar dat komt vast allemaal vanzelf! ’s Avonds heb ik met Marina onze weekendtrip geboekt. We gaan dit weekend met de ferry naar Picton, een stadje op het Southern island en blijven daar tot zondag. Je kan daar kanoën, paardrijden en ook met dolfijnen zwemmen, dus genoeg leuke dingen te doen!

Vrijdag 4 februari
Hoewel jullie vrijdag nu nog moet beginnen, is mijn vrijdag alweer bijna voorbij! Dat blijf ik toch een raar idee vinden… Vandaag ben ik weer naar de campus geweest om te kijken of ik al iets met een computer/mail kon. Helaas kon dit nog niet, dus eigenlijk was ik er voor niets, maar ik ben wel even bij Pam langs geweest. Zij heeft geregeld dat ik op de hoofdcampus van Victoria University een gratis buskaart kon ophalen om gratis tussen Karori campus en de hoofdcampus te pendelen. Zo kan ik ook gratis naar de campus toe als ik geen zin heb om te lopen! Een missie voor vanmiddag! Weer thuis heb ik eerst Jeff een mail gestuurd om een afspraak te maken om mijn onderzoeksvraag te bespreken en een soort van planning te maken. Die afspraak staat gepland voor dinsdag, dus tot die tijd heb ik nog een beetje ‘vakantie’!

’s Middags ben ik naar de hoofdcampus gegaan om m’n buskaart op te halen. Aangezien er een heleboel verbouwd werd was het moeilijk om de goede ingang van het goede gebouw te vinden, maar met wat hulp van de altijd aardige en behulpzame Nieuw-Zeelanders heb ik mijn buskaart gekregen. Daarna ben ik doorgelopen naar het centrum van de stad om een beetje rond te kijken, de weg te vinden en ergens wat de drinken. Uiteindelijk ben ik in het restaurantje van het Te Papa museum gaan zitten. Dit is een groot gratis museum over Nieuw-Zeeland waar ik snel een keer naartoe wil. In de stad was het een drukte van de jewelste: overal liepen verklede mensen rond. Mensen waren verkleed als kippen, pink ladies, superman en er kwamen nog veel meer vreemde strakke pakken voorbij:P Ik viel lichtelijk uit de toom in m’n gewonen kleren… Later had ik Marina aan de telefoon die vertelde dat er een rugbytoernooi was. Rugby is volkssport nummer 1 hier en de mensen worden compleet gek bij alles wat met rugby te maken heeft. Ik wil graag nog een keer bij een rugbywedstrijd kijken!

Inmiddels wordt het avond hier. Ik ga zo koken met Alison en heel vroeg slapen. Morgen moet ik al om 7 uur ’s ochtends bij de boot zijn, dus dat wordt heel vroeg opstaan…! Na het weekend kunnen jullie weer een verhaal verwachten over mijn avonturen in Picton!


Liefs,

Rianne